زندگینامه ایران درودی و آثار او

ایران درودی نقاش ایرانی

ایران درودی در ۱۱ شهریور سال ۱۳۱۵در مشهد زاده شد. او از نقاشان معاصر ایرانی بود اما در حوزه نویسندگی، کارگردانی، تدریس در دانشگاه و نقد آثار هنری نیز فعالیت داشت. این بانوی بزرگ متاسفانه در ۷ آبان ۱۴۰۰ در سن ۸۵ سالگی به علت بیماری درگذشت.

ایران درودی در نقاشی پیرو مکتب سورئالیسم بود و در سال‌های زندگی خود توانست آثار زیادی را خلق نماید. همچنین وی به درخواست دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۹۷۰ تدریس تاریخ هنر در این دانشگاه را برعهده داشت. همچنین او تنها زن ایرانی از شاگردان مستقیم سالوادور دالی بود.

زندگینامه ایران درودی

پدر ایران درودی خراسانی و مادرش قفقازی بود. او در کودکی همراه خانواده به اروپا سفر کرد. زمانی که جنگ جهانی دوم شروع شد خانواده او در هامبورگ زندگی می‌کرد و با شروع جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی و بعد ساکن تهران شدند.

درودی در مدرسه به دلیل علاقه به نقاشی به کلاس‌های آزاد طراحی و نقاشی می‌رفت. وی در سال ۱۹۵۴ برای تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ به یادگیری هنر در آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های گوناگون پرداخت. او پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.

شهبانو فرح پهلوی در همسایگی آن‌ها زندگی می‌کرد و زمانی که درودی در فرانسه تحصیل می‌کرد، فرح پهلوی مشتاق صحبت با درودی و گرفتن راهنمایی‌هایی از او در زمینه نقاشی بود. خواهرش، پوران درودی، طراح لباس بود که طراحی و دوخت شنل تاج‌گذاری فرح را انجام داد.

در سال‌های دهه چهل خورشیدی در شهرهای مختلف اروپا آثار خود را در گالری‌های مختلف به نمایش گذاشت و سپس به آمریکا رفت. در آمریکا با پرویز مقدسی کارگردان تآتر و سینما ازدواج کرد. هر چند دوران زندگی مشترک این دو با مرگ زود هنگام مقدسی به پایان رسید اما تأثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر هرگز ازدواج نکرد.

ایران درودی در بیش از ۶۳ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران و سراسر جهان، آثار خود را به دید عموم گذاشت و با نوشتن کتاب «در فاصلهٔ دو نقطه» به نویسندگی نیز روی آورد.

سبک آثار

در مورد سبک آثار ایران درودی منتقدان آن را حد فاصل بین سورئالیسم و سمبولیسم یا هر دو می‌دانند. همچنین برخی معتقدند او پیرو مکاتب متعارف نیست بلکه به نوعی اصالت سبکی رسیده و شیوه هنری وی ایران درودیسم است.

درودی از چارچوب‌ها و سبک‌ها گریزان بود. او در آثار خود تصاویر ذهنی و رویاهای بلند پرواز خود را در میان گل‌هایی روییده و دورنماهای غریب نورانی ترسیم می‌نمود. در آثار ایران درودی مناظر غالب بیشتر حاشیه کویر و گلهایی‌ خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق که به آثار وی فضایی خاص و عمیق بخشیده‌ است دیده می‌شود.