باشعوری پایگاه دانش عمومی و معرفی مطالب فرهنگی
کتاب انتخاب های سخت به انگلیسی: (Hard Choices) یکی از کتاب های معروف و برگزیده هیلاری کلینتون می باشد، وی یکی از نامزدهای انتخابات ۲۰۱۶ و همچنین وزیر سابق امور خارجه ی آمریکا در کابینه ی اول باراک اوباما است.
اگر بخواهم خلاصه کتاب انتخاب های سخت را برایتان بگویم، بدین صورت بوده که هیلاری کلینتون وقایع زندگی سیاسی خود را در حوزه وزیر امور خارجه به مدت ۴ سال را به صورت یک کتاب درآورده است به گونه ای که شما احساس می کنید خاطرات را از زبان خود او می شنوید.
خلاصه کتاب انتخاب های سخت
اگر به دنبال کتابی با موضوع سفرنامه هستید که می خواهید سیاست های مذاکره را از زبان یک سیاستمدار بشنوید و همچنین قدرت ریسک پذیری خود را در هنگام تصمیم گیری تقویت کنید، کتاب انتخاب های سخت بهترین گزینه برای شما می باشد. با خواندن خاطرات هیلاری کلینتون که در حقیقت حکایت های جذاب پشت پرده سیاست بوده، متوجه بسیاری از صف‌بندی‌های سیاسی جهان امروز می‌شویم. به خصوص که خانم کلینتون، به بررسی جزر و مدهای سیاسی در تمام مناطق جهان پرداخته است: از اروپا، تا چین و روسیه، آمریکای لاتین و بالاخره خاورمیانه‌ی امروز.
توصیف‌های نویسنده کتاب از شخصیت هایی که با آن‌ها سروکار داشته است، طوری روایت شده که خواننده احساس می‌‌کند در موقعیت مشابه قرار دارد و با چنین فردی همکار است. او همچنین سفرهایشان را به‌خوبی در قالب کلمات به تصویر می‌کشد.
هیلاری کلینتون بعد از ۴ سال فعالیت خود وارد کارزار رقابت‌های ریاست جمهوری کشورش شد. کمتر پیش می‌آید که سیاستمداران تنها اندکی پس از اتمام مسئولیت و آغاز دوران تازه ی فعالیتشان، زیر و بم و جزئیات دوران کاری خود را با مخاطب در میان بگذارند، اما وی این پروژه را با شجاعت کامل انجام داد که نتیجه ی آن به یکی از پر فروش ترین کتاب های جهان تبدیل شده است.
در ادامه با ما همراه باشید تا بخشی از کتاب انتخاب های سخت را برای شما عزیزان به اشتراک بگذاریم. همچنین باشعوری در ادامه سعی داشته تا تاثیر گذارترین بریده های کتاب را برای شما مخاطبین به همراه آورد.
بخشی از کتاب انتخاب های سخت
کتاب انتخاب های سخت شامل ۶ بخش: یک شروع تازه، آن سوی اقیانوس آرام، جنگ و صلح، در میانه امید و تاریخ، تحول، آینده ای که می خواهیم بوده که در ادامه به بریده ای از ۲ بخش کتاب اشاره می کنیم.
آن سوی اقیانوس آرام
زمانی که وزیر امور خارجه شدم به این باور رسیدم که آمریکا می تواند کمک بیشتری به شکل دهی آینده ی آسیا کند و روابط پیچیده مان را با چین مدیریت کنیم. مسیر صعودی اقتصادی جهانی و شکوفایی خود ما، پیشرفت دموکراسی و حقوق بشر و آرزوی ما مبنی بر این که در قرن ۲۱ نسبت به قرن بیست خونریزی کمتری وجود داشته باشد، همه به طور بسیار زیاد وابسته به آسیا و اقیانوسه بود. منطقه ای وسیع از اقیانوس هند تا جزایر کوچک در اقیانوس آرام که نیمی از جمعیت جهان را در بر می گرفت.
تعداد زیادی از هم پیمانان و شرکای تجاری ما، و بسیاری از مهم ترین مسیر های تجاری و انتقال انرژی در این منطقه واقع شده بود. صادرات به این مناطق به ایالات متحده کمک می کرد تا برای بیدار شدن کشور از رکودی که درگیرش بود، شوکی وارد کند و به شکل گسترده ای آینده رشد اقتصادی ما وابسته به گسترش نفوذ بیشترمان به مشتریان در حال افزایش کشور های متوسط خاورمیانه بود. آسیا همچنین منشا بسیاری از تهدید ها علیه امنیت ملی مان بود، از همه مهمتر دیکتاتوری غیر قابل پیش بینی کره شمالی.
ظهور چین به عنوان قدرت اقتصادی از مهمترین پیشرفت های استراتژیک در دوران ما بود. چنین کشوری پر از تناقض های گوناگون است. کشوری ثروتمند و تاثیر گذار که میلیون ها نفر از مردم کشورش را از فقز نجات داد و سخت در تلاش بود تا بر چالش های دموکراتیکی که با آن مواجه بود و مشکلاتی که همچنان ۱۰۰ میلیون نفر از مردم کشور که زیر یک دلار درآمد داشتند، فائق آید. کشوری که بیشترین پنل های خورشیدی را در جهان تولید می کرد و در عین حال ساطع کننده ی بیش ترین گاز های گلخانه ای بود. چند شهر آن آلوده ترین هوای شهری را در دنیا داشتند.
چین می خواست نقشی تاثیر گذار در عرصه ی جهانی ایفا کند و در عین حال، مصمم بود تا با همسایگانش به شکلی یک جانبه رفتار کند. چین نسبت به امور داخلی دیگر کشور ها حتی در سخت ترین شرایط بی تفاوت و بی میل بود. به عنوان یک سناتور، همیشه این بحث را مطرح کرده بودم که ایالات متحده، باید با چین و اقتصاد و قدرت نظامی اش به شکل محتاطانه رفتار کند و با دیپلماسی در حال رشد و پیشرفت چین ارتباط بیشتری برقرار کند.
در گذشته، ظهور قدرت های جدید ، کمتر بدون تنش و اصطکاک رخ می داد. در این مورد شرایط، بسیار ویژه و پیچیده بود. چرا که اقتصاد ما بیش از پیش به یکدیگر وابسته شده بود. در سال ۲۰۰۷، معاملات تجاری بین چین و ایالات متحده بالغ بر ۳۸۷ میلیارد دلار بود. در سال ۲۰۱۳، این رقم به ۵۶۲ میلیارد دلار رسید. چین مقدار زیادی از اوراق قرضه ی خزانه داری ایالات متحده را در اختیار داشت که نشان می داد که موفقیت اقتصادی دو طرف به شکل بسیار زیادی به هم وابسته بود.
در نتیجه هر دو به ثبات در آسیا و جهان برای رشد اقتصادی و تجاری خود نیز داشتیم. اما فارغ از این علایق مشترک، اغلب، دیدگاه جهانی و ارزش های مان با هم در تضاد بود. ما از دیرباز در مسائلی از جمله کره شمالی، تبت، تایوان و حقوق بشر، و مسائل جدیدتر مانند تغییرات جهانی آب و هوا و مناقشات در جنوب و شرق دریای چین با هم اختلافاتی عمیق داشتیم.
ایران: تحریم ها و راز ها
سردیِ روابط در مذاکرات درباره ی برنامه ی هسته ای ایران در حال اوج گیری بود، و این تهدیدی فوری برای منطقه و امنیت جهان ایجاد می کرد. از سال ۲۰۰۹ دولت اوباما استراتژی دوگانه ی گفت‌و‌گو و فشار همزمان را دنبال می کرد، اما مذاکرات بین ایران و ۵ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (ایالات متحده، روسیه، چین، بریتانیا و فرانسه) به علاوه ی آلمان (که در نتیجه به آن ها ۵+۱ می گفتند) به هیچ جایی نمی رسید. احتمال درگیری نظامی که شامل حمله ی اسرائیل برای نابودی مجتمع های هسته ای ایران بود (همانند کاری که علیه عراق در سال ۱۹۸۱ و سوریه در سال ۲۰۰۷ انجام شده بود) هم دذر حال افزایش بود.
سلطان گفت: «می توانم کمک کنم» او یکی از معدود رهبرانی بود که هر دو طرف به عنوان میانجی صادق، قبولش داشتند و روابط نزدیکیی با واشنگتن، کشور های حاشیه ی خلیج فارس و تهران داشت. پیشنهاد میزبانی گفت‌و‌گو های مستقیم و مخفیانه ای بین ایران و ایالات متحده را می داد تا مسئله ی هسته ای حل شود. تلاش های پیشین برای برقراری ارتباط با رژیم مذهبی ایران شکست خورده بود، اما سلطان فکر می کردفرصتی دارد تا روزنه ای ایجاد کند. مخفیانه بودن این مسئله ضروری بود تا افراط گرایان هر دو طرف پیش از آغاز مذاکرات نتوانند آن را از مسیر خارج کنند. آیا من مایل به پیشبرد این ایده بودم؟
از یک طرف، هیچ دلیلی وجود نداشت که بتوانیم به ایرانی ها اعتماد کنیم و دلایل زیادی وجود داشت که باور داشته باشیم ایران از هر فرصتی برای اتلاف وقت و گمراه کردن استفاده خواهد کرد. مذاکرات جدید می توانستبه سوراخ خرگوش میانبری برای ایران تبدیل شود تا زمان بخرد و به هدفش در ساخت سلاح هسته ای که تهدیدی برای اسرائیل، همسایگان ایران و جهان بود، نزدیک تر شود.
هر امتیازی که در این مذاکرات اعطا می شد می توانست سال ها کار دقیق برای ایجاد توافقی بین المللی برای اعمال تحریم های سنگین و فشار مضائف بر رژیم در تهران را ملغی کند. از سوی دیگر اما، پیشنهاد سلطان می توانستبهترین فرصت ما برای دوری از درگیری، و در عین حال افق غیر قابل قبول ایران مجهز به سلاح هسته ای باشد. شکست ما در دنبال کردن مسیر دیپلماسی می توانست باعث پایان یافتن ائتلاف گسترده بین المللی ای شود که ساخته بودیم تا تحریم ها را بر ایران اعمال و اجرا کند.
سخن آخر
کتاب انتخاب های سخت برداشت های خانم هیلاری کلینتون است و دیدگاه های یک سوی مخالف و ضد اسلامی او در ارتباط با ایران اسلامی و گروه های اسلام گرا و فلسطینی ها را بایستی ناشی از استراتژی مداخله گرایانه و سلطه جویانه ی ایالات متحده آمریکا دانست.
منبع: آمازون
