غم، شهریاری ساخت از مردی دهاتی
کاری که حالا کرده با من آرزویت
در آن دل دیوانه آن دیوانگی مُرد
حتی اگر یک روز برگردد به سویت
عیب است عاشق باشی و اشک نریزی
ای چهره ی غمگین من! کو آبرویت؟
«شاعر مهدی فرجی»
برچسبشعر شعر عاشقانه شعر غمگین شعر فارسی شعر کوتاه عاشقانه غمگین مهدی فرجی نشر فصل پنجم