غم، شهریاری ساخت از مردی دهاتی کاری که حالا کرده با من آرزویت در آن دل دیوانه آن دیوانگی مُرد حتی اگر یک روز برگردد به سویت عیب است عاشق باشی و اشک نریزی ای چهره ی غمگین من! کو آبرویت؟ «شاعر مهدی فرجی»