رسید خُمره ای و چاره ی خمار نشد گذشت نوبت گل دادنم، بهار نشد زنی که تشنه ی پرهیز یوسفی ست تنش به طفره رفتنم از عاشقی دچار نشد زنی که اخمِ مرا خنده کرد، اما رفت به تازیانه ی من رام شد، مهار نشد «شاعر مهدی فرجی»